تگ های موضوع تشخیص های پرستاری

تشخیص‌های پرستاری

تشخیص‌های پرستاری

بخشی اساسی از فرآیند مراقبت پرستاری به شمار می‌رود. این تشخیص‌ها به پرستاران کمک می‌کند تا مشکلات و نیازهای بیماران را شناسایی کنند و در نهایت، برنامه‌ریزی مناسبی برای مراقبت از آن‌ها ارائه دهند.

تشخیص‌های پرستاری

، به طور کلی، به دو دسته تقسیم می‌شوند: تشخیص‌های واقعی و تشخیص‌های بالقوه. تشخیص‌های واقعی به مشکلاتی اشاره دارد که هم‌اکنون در بیمار وجود دارد و نیاز به مداخله فوری دارد. در مقابل، تشخیص‌های بالقوه به مشکلاتی اشاره دارد که ممکن است در آینده برای بیمار به وجود بیاید.
به عنوان مثال، یک تشخیص واقعی می‌تواند "اضطراب ناشی از بیماری" باشد، در حالی که یک تشخیص بالقوه می‌تواند "خطر ابتلا به عفونت" باشد.
برای تعیین

تشخیص‌های پرستاری

، پرستاران از داده‌های جمع‌آوری شده از معاینات فیزیکی، تاریخچه پزشکی، و مشاهدات بالینی استفاده می‌کنند. این داده‌ها به پرستاران کمک می‌کند تا الگوها و نشانه‌های خاصی را شناسایی کنند.
علاوه بر این،

تشخیص‌های پرستاری

باید به‌روز و مبتنی بر شواهد علمی باشند. پرستاران باید با استفاده از منابع معتبر و جدید، دانش خود را به‌روز کنند و در صورت لزوم، مشاوره از دیگر اعضای تیم درمانی بگیرند.
در نهایت،

تشخیص‌های پرستاری

نه تنها به پرستاران کمک می‌کند تا مراقبت بهتری از بیماران ارائه دهند، بلکه ارتباط موثری بین تمام اعضای تیم بهداشتی ایجاد می‌کند و به تسهیل فرآیند درمان می‌انجامد.