مَنِنجیت و آنسفالیت: تفاوت‌ها و علائم
مَنِنجیت، به التهاب غشاء‌های مغز و نخاع اطلاق می‌شود. این بیماری می‌تواند ناشی از عفونت‌های ویروسی، باکتریایی یا قارچی باشد. در واقع، مننژیت با علائمی همچون سردرد شدید، تب، سختی گردن و حساسیت به نور خود را نشان می‌دهد.
از سوی دیگر، آنسفالیت، التهاب بافت مغز است که معمولاً بر اثر عفونت ویروسی ایجاد می‌شود. این بیماری می‌تواند منجر به تغییرات رفتاری، اختلالات شناختی و حتی تشنج شود.
علل و عوامل خطر
علل مننژیت متنوع‌اند. به عنوان مثال، عفونت‌های ویروسی مانند ویروس هرپس سیمپلکس یا ویروس نروویریوس می‌توانند عامل بروز این بیماری شوند. همچنین، مننژیت باکتریایی، نظیر عفونت ناشی از باکتری نِسریا مننژیتیدیس، از دیگر علل مهم است.
آنسفالیت نیز به طور عمده ناشی از عفونت‌هایی نظیر ویروس هرپس سیمپلکس یا ویروس زیکا است. عوامل خطر شامل ضعف سیستم ایمنی، سن پایین یا بالا، و سابقه عفونت‌های قبلی است.
تشخیص و درمان
تشخیص دقیق این دو بیماری نیاز به معاینه‌های بالینی و تست‌های تشخیصی دارد. پزشک ممکن است آزمایش مایع مغزی-نخاعی را انجام دهد. درمان بستگی به نوع عفونت دارد. برای مننژیت باکتریایی، آنتی‌بیوتیک‌ها ضروری‌اند. در مورد آنسفالیت، درمان ممکن است شامل داروهای ضدویروسی باشد.
پیشگیری
واکسیناسیون‌های ویژه می‌توانند در پیشگیری از برخی انواع مننژیت مؤثر باشند. به عنوان مثال، واکسن مننژیت و واکسن سرخک، مِی‌توانند از بروز این بیماری‌ها جلوگیری کنند.
در نهایت، آگاهی از علائم و مراجعه به پزشک در صورت بروز نشانه‌ها، می‌تواند جان افراد را نجات دهد.
