چرخه حیات توسعه سیستم
چرخه حیات توسعه سیستم
(SDLC) یک فرآیند ساختاریافته است که برای طراحی، توسعه و نگهداری سیستم‌های نرم‌افزاری به کار می‌رود. این چرخه، مراحل مختلف را شامل می‌شود که هر کدام نقش ویژه‌ای را ایفا می‌کنند. در ادامه، به بررسی این مراحل به تفصیل می‌پردازیم.مرحله ۱: شناسایی نیازها
در این مرحله، نیازهای کاربران و الزامات سیستم جمع‌آوری می‌شوند. این کار از طریق مصاحبه با ذینفعان، نظرسنجی‌ها و بررسی‌های میدانی انجام می‌گیرد. هدف این است که درک دقیقی از مشکلات کاربران و نیازهایشان به دست آید تا بتوان طراحی مناسبی انجام داد.
مرحله ۲: طراحی سیستم
پس از شناسایی نیازها، نوبت به طراحی سیستم می‌رسد. این مرحله شامل طراحی معماری نرم‌افزار، پایگاه داده و رابط کاربری است. طراحی باید به گونه‌ای باشد که کاربرپسند و قابل توسعه باشد. ابزارهای طراحی مختلفی وجود دارند که می‌توانند در این مرحله کمک کنند.
مرحله ۳: پیاده‌سازی
در این مرحله، کد نویسی و پیاده‌سازی سیستم آغاز می‌شود. تیم توسعه‌دهندگان باید به دقت کدها را نوشته و بررسی کنند که آیا سیستم با طراحی اولیه تطابق دارد یا خیر. این مرحله نیازمند همکاری و هماهنگی نزدیک اعضای تیم است.
مرحله ۴: تست
تست سیستم جهت شناسایی و رفع اشکالات ضروری است. این مرحله شامل تست واحد، تست یکپارچه‌سازی و تست سیستم می‌شود. تست‌ها باید به گونه‌ای طراحی شوند که عملکرد سیستم را در شرایط مختلف ارزیابی کنند.
مرحله ۵: استقرار و نگهداری
پس از موفقیت‌آمیز بودن تست‌ها، سیستم به محیط عملیاتی منتقل می‌شود. در این مرحله، کاربران آموزش می‌بینند و سیستم به بهره‌برداری می‌رسد. همچنین، نگهداری و به‌روزرسانی‌های منظم برای اطمینان از عملکرد مطلوب سیستم انجام می‌شود.
نتیجه‌گیری
