تکنیک دلفی: روش تصمیمگیری گروهی
تکنیک دلفی یکی از روش‌های پرکاربرد در حوزه تصمیمگیری گروهی و پیش‌بینی است. این روش به منظور جمع‌آوری نظرات و دیدگاه‌های یک گروه از کارشناسان، به ویژه در زمینه‌های پیچیده و نا معلوم، طراحی شده است.
مفهوم و تاریخچه تکنیک دلفی
تکنیک دلفی در دهه ۱۹۵۰ توسط سازمان RAND توسعه یافت. هدف اولیه این روش، پیش‌بینی نیازهای نظامی و تکنولوژیکی آینده بود. به مرور زمان، این تکنیک به زمینه‌های مختلفی از جمله بهداشت، مدیریت و اقتصاد گسترش یافت.
فرایند اجرای تکنیک دلفی
اجرا کردن این تکنیک معمولاً شامل مراحل زیر است:
- انتخاب کارشناسان: در این مرحله، گروهی از افراد با تخصص‌های مرتبط انتخاب می‌شوند. این افراد باید دارای دانش و تجربه کافی باشند.
- طراحی پرسشنامه: پرسشنامه‌ای طراحی می‌شود که شامل سوالات باز و بسته است. این سوالات باید به گونه‌ای تنظیم شوند که نظرات و پیش‌بینی‌های دقیق را استخراج کنند.
- جمع‌آوری نظرات: نظرات کارشناسان به صورت ناشناس جمع‌آوری می‌شود. این ناشناس بودن، منجر به کاهش تأثیرات اجتماعی و فشارهای گروهی می‌شود.
- تحلیل و بازخورد: پس از جمع‌آوری نظرات، تحلیل‌هایی انجام می‌شود و نتایج به کارشناسان بازخورد داده می‌شود. این مرحله معمولاً شامل تعدادی دور خواهد بود.
- تکرار مراحل: این مراحل تا زمانی که توافق یا یک نتیجه نهایی به دست آید، تکرار می‌شود.
مزایا و معایب تکنیک دلفی
تکنیک دلفی دارای مزایای متعددی است. از جمله می‌توان به جمع‌آوری نظرات متنوع، کاهش تعصبات و ایجاد فضای آزاد برای بیان نظرات اشاره کرد. اما معایبی نیز دارد؛ مانند زمان‌بر بودن و نیاز به دقت در انتخاب کارشناسان.
نتیجه‌گیری
تکنیک دلفی به عنوان یک ابزار مفید برای تصمیمگیری گروهی، می‌تواند در زمینه‌های مختلفی به کار گرفته شود. با در نظر گرفتن مزایا و معایب آن، این تکنیک می‌تواند به گروه‌ها کمک کند تا نظرات و پیش‌بینی‌های دقیقی را جمع‌آوری کرده و تصمیمات بهتری بگیرند.
