ثبت فعالیت الکتریکی قلب و اصول تفسیر الکتروکاردیوگرام (ECG)
الکتروکاردیوگرام، ابزاری است که فعالیت الکتریکی قلب را ثبت می‌کند. این تکنیک، به پزشکان کمک می‌کند تا عملکرد قلب را بررسی کنند و مشکلات احتمالی را تشخیص دهند. اما چگونه این فرآیند کار می‌کند؟
فعالیت الکتریکی قلب به دلیل تحریکات عصبی از گره سینوسی (SA Node) شروع می‌شود. این گره، به عنوان "دستگاه تنظیم کننده" قلب شناخته می‌شود. سپس، فعالیت الکتریکی از طریق دهلیزها عبور کرده و به گره AV (Atrioventricular Node) می‌رسد. این گره، سیگنال‌ها را به بطن‌ها منتقل می‌کند و در نتیجه انقباض قلب اتفاق می‌افتد.
تفسیر الکتروکاردیوگرام، نیاز به شناخت اجزای مختلف آن دارد. در زیر، به برخی از این اجزا اشاره می‌کنیم:
- موج P: نشان دهنده انقباض دهلیزهاست.
- پیام QRS: تغییرات در این بخش، نشان دهنده انقباض بطن‌هاست.
- موج T: نشان دهنده بازیابی بطن‌ها پس از انقباض است.
تفسیر دقیق ECG، شامل بررسی زمان‌ها و شکل امواج است. مثلاً، فاصله بین موج P و QRS و همچنین شکل و ارتفاع هر موج اهمیت دارد.
به طور کلی، یک الکتروکاردیوگرام سالم باید ریتم منظم و مشخصی داشته باشد. هر گونه تغییر در این ریتم، ممکن است نشان‌دهنده بیماری‌های قلبی مانند آریتمی، ایسکمی یا حتی سکته قلبی باشد.
در نهایت، تفسیر ECG نیازمند دانش و تجربه است. پزشکان با توجه به تجزیه و تحلیل دقیق، می‌توانند تشخیص‌های صحیحی را ارائه دهند.
