شکاف لب یا لب شکری
شکاف لب، که به آن "لب شکری" نیز گفته می‌شود، یک نقص مادرزادی است که در آن لب بالایی یا پایینی به طور کامل یا ناقص دچار شکاف می‌شود. این عارضه می‌تواند به تنهایی یا در ترکیب با شکاف کام نیز وجود داشته باشد. شکاف لب معمولاً در دوران جنینی شکل می‌گیرد و می‌تواند به دلایل ژنتیکی، محیطی یا ترکیبی از هر دو ایجاد شود.
علل و عوامل خطر
عوامل متعددی می‌توانند در ایجاد شکاف لب نقش داشته باشند. برخی از این عوامل شامل:
- وراثت: در برخی خانواده‌ها، احتمال بروز شکاف لب بیشتر است.
- عوامل محیطی: مصرف الکل یا دخانیات در دوران بارداری ممکن است خطر ایجاد شکاف را افزایش دهد.
- کمبود ویتامین: کمبود ویتامین‌ها به ویژه اسید فولیک در دوران بارداری می‌تواند خطر را بالا ببرد.
علائم و تشخیص
شکاف لب به صورت ظاهری قابل مشاهده است. پزشک با معاینه فیزیکی می‌تواند به راحتی این عارضه را تشخیص دهد. در برخی موارد، ممکن است نیاز به انجام تصویر برداری برای بررسی میزان شدت شکاف و وجود شکاف کام باشد.
درمان و مدیریت
درمان شکاف لب معمولاً شامل جراحی است. این جراحی معمولاً در چند ماه اول زندگی انجام می‌شود. هدف از جراحی، بهبود ظاهر لب و عملکرد آن است.
علاوه بر جراحی، مراقبت‌های بعدی شامل گفتار درمانی و مشاوره‌های روانی نیز ممکن است ضروری باشد. این موارد به کودک کمک می‌کند تا با عوارض روانی و اجتماعی ناشی از این عارضه مقابله کند.
در نهایت، با پیشرفت‌های پزشکی، بسیاری از کودکان با شکاف لب قادر به زندگی عادی و پُر از نشاط خواهند بود.
