مختصات طول و عرض جغرافیایی استان‌ها، اطلاعات مهمی درباره موقعیت جغرافیایی آن‌ها ارائه می‌دهد. این مختصات، به دو عدد اصلی تقسیم می‌شوند: عرض جغرافیایی و طول جغرافیایی.
عرض جغرافیایی، فاصله یک نقطه از خط استوا را به شمال یا جنوب نشان می‌دهد و به شکل درجه‌ای از ۰ تا ۹۰ درجه شمال یا جنوب است. در عوض، طول جغرافیایی، فاصله یک نقطه از خط نصف‌النهار گرینویچ را به شرق یا غرب نشان می‌دهد و به شکل درجه‌ای از ۰ تا ۱۸۰ درجه شرق یا غرب مشخص می‌شود.
در مورد استان‌های مختلف ایران، مختصات طول و عرض جغرافیایی متنوعی وجود دارد. به عنوان مثال:
استان تهران
عرض جغرافیایی: ۳۵.۶۳ درجه شمالی طول جغرافیایی: ۵۱.۴۱ درجه شرقی
استان فارس
عرض جغرافیایی: ۲۹.۹۵ درجه شمالی طول جغرافیایی: ۵۲.۵۱ درجه شرقی
استان خراسان رضوی
عرض جغرافیایی: ۳۴.۸۸ درجه شمالی طول جغرافیایی: ۵۰.۸۴ درجه شرقی
این مختصات به شکل دقیق، به ما کمک می‌کند تا ویژگی‌های جغرافیایی، آب و هوای منطقه، و حتی نوع زندگی مردم را بهتر بشناسیم.
اهمیت مختصات جغرافیایی
مختصات جغرافیایی، نه تنها در نقشه‌خوانی و موقعیت‌یابی اهمیت دارند، بلکه در برنامه‌ریزی‌های شهری، کشاورزی، و حتی گردشگری نیز نقش بسزایی ایفا می‌کنند.در نهایت، با توجه به این مختصات، می‌توانیم درک بهتری از تنوع زیستی و فرهنگی استان‌ها داشته باشیم.
